Zijn hart werkt nog maar voor vijftien procent

Wekelijks staan er zo’n vijf afspraken met dokters en hulpverleners in mijn agenda -in verband met het autisme van onze zoon-, lopen er tussen de vijf en acht verschillende zorgverleners en oppassen in ons huis rond en vervul ik allerlei bijkomende taken om ons huishouden draaiend te houden.

Als mediator voer ik gesprekken met mensen die elkaar de hersens inslaan voor het horloge van oma, terwijl ikzelf iedere dag balanceer tussen overleven en verdrinken. Want het hart van mijn man werkt nog maar voor vijftien procent. Hij moet geopereerd worden en zal daarna, een half jaar tot een jaar, niet kunnen werken. Misschien zal hij het zelfs niet overleven.

Het is niet realistisch om te denken dat ik al deze ballen in de lucht kan houden. En iedere maand in mijn eentje voldoende inkomen kan verdienen, terwijl ik tegelijkertijd voor mijn man moet zorgen, voor onze kinderen, voor ons huis en alle extra mantelzorgtaken moet uitvoeren. Ik sta met mijn rug tegen de muur en de situatie vraagt om een aantal ingrijpende beslissingen.

Ik beëindig mijn bedrijf, we verkopen ons huis en vinden een huurwoning in een dorpje 45 kilometer verderop. Mijn man wordt -Godzijdank met succes- geopereerd. Twee weken later en hij was dood neergevallen, zei de dokter…

En dan moet hij revalideren en ben ik bijna overspannen. Wezenloos zitten we samen op de bank. Het duurt even, maar dan begint het bij mij weer te kriebelen. Ik heb zin in een nieuw avontuur!
Wat zal ik gaan doen met de rest van mijn leven?

Om te beginnen volg ik een cursus intuïtief schrijven. Iedere woensdagochtend ga ik met de trein naar Arnhem en ontmoet ik mijn docente en mede-cursisten. We krijgen de gekste, schokkendste en ontroerendste schrijfopdrachten, leren om te schrijven in flow en dragen onze schrijfsels aan elkaar op. We gieren het uit en slikken of pinken regelmatig een brok of een traantje weg.

In één woord: GE-WEL-DIG!

Schrijven.
Ik hou ervan!

Als ik schrijf in flow, dan voel ik me alsof ik verliefd ben. Diep, diep gelukkig. En dat gun ik iedereen.
En het mooiste is, het is altijd binnen handbereik. Alles zit al in mij. Ik kan schrijven waar en wanneer ik wil. En het maakt niet waarover.

Het allermooiste vind ik, dat ik de baas ben over mijn eigen verhaal.
Waar en wanneer speelt het zich af? Ik kan tijdreizen. Het hier en nu beschrijven en tegelijkertijd spelen met flashbacks en toekomstfantasieën. Door wiens ogen laat ik de lezer het verhaal beleven? Wat is dat voor persoon? Welk drama is haar overkomen of welk onheil komt op hem af? En wat is de onderliggende boodschap?

Niet zelden ontdek ik -al schrijvend- het hoe en waarom van mijn eigen verdriet en machteloosheid. Snap ik opeens waarom ik op een bepaalde manier reageer, welke lessen ik daar uit kan halen en hoe die mij in de toekomst kunnen helpen. Ik denk daar niet over na. Al schrijvend ontstaat het vanzelf.

Al ben ik aan huis gekluisterd, al ben ik druk, al heb ik weinig tijd voor mezelf, door te schrijven kom ik overal en vergeet ik de rest. Tijdens het koken denk ik na over de plotwendingen en personages. Het laadt me op, laat mijn frustraties smelten als sneeuw voor de zon én het ontspant me.
En dát is -in mijn zware mantelzorgleven- ware vrijheid voor mij.

Als kind hield ik al van schrijven. Ik had een negen op mijn rapport voor Nederlands. Twee keer ben ik uitgeloot voor de School voor Journalistiek in Utrecht. En toen ben ik andere dingen gaan doen en verloor ik het schrijven uit het oog.

Totdat de docente Intuïtief schrijven op een goede dag in 2014 tegen me zegt: ‘Pauline, ga alsjeblieft verder met schrijven, want je hebt talent.’ Door die woorden ontwaakt mijn slapende liefde en ontstaat in mijn buik langzaam een groot verlangen om een roman te schrijven over de eenzame zoektocht van een zorgmoeder.

Alleen… ik durf niet. Schrijven is een vak, vind ik. En wie ben ik om te denken dat ik dat zomaar kan?
Wekenlang loop ik rond met dit verlangen. En dan, op een avond ga zitten en begin. Binnen een paar maanden staat een flink deel op papier, heb ik het eind bedacht en zit de rest van het verhaal in mij, klaar om opgeschreven te worden.

Op een dag lees ik een advertentie in de krant: Workshop Persberichten schrijven. Ha! Dat is gaaf! Ik kom uit een ondernemersfamilie. Hoe leuk is het als ik verkoopteksten kan schrijven?! Ik besluit ervoor te gaan.

De cursus bestaat uit twee lessen. Met alles wat we die ochtend leren ga ik thuis aan de slag. Het belangrijkste wat ik geleerd heb, verwerk ik erin; Een titel die de aandacht trekt en een onderwerp dat nieuwswaarde heeft of ludiek is. Ik schrijf een persbericht genaamd: Workshop frituurpan schoonmaken voor mijn vriendin die schoonmaakartikelen verkoopt. -Het is half januari, dus perfect getimed na het oliebollen bakken.-

En weet je wat? Een week later zit ik, zo trots als een Pau(w)(line), mét krant bij de tweede cursusochtend. De plaatselijke huis-aan-huiskrant heeft mijn persbericht geplaatst! De cursusleider geeft me zijn kaartje en wil dat ik solliciteer bij de uitgeverij waar hij werkt.

De eindredacteur van die uitgeverij geeft mij de kans om twee proefartikelen te schrijven en zo begint mijn nieuwe carrière bij de krant. Zes jaar na dato heb ik mijn eigen tekstbureau TXT met een Klik en heb ik de 10.000 vlieguren ruimschoots gemaakt. Mond tot mond reclame werkt zo goed dat ik verder onzichtbaar ben. Ik schrijf voor ondernemers en ik ben gelukkig. Ik durf het nu hardop te zeggen: Ik ben schrijfster.

Afgelopen januari heb ik, naast TXT met een Klik, Mama is Blij – Speciaal voor Zorgmoeders opgericht. En sinds juni schrijf ik wekelijks een blog voor Mantelzorgelijk. Ook zij dragen Mama is Blij een warm hart toe en zijn blij met mijn bijdrage om deze moeders te helpen. Dus…

BEN JIJ EEN MOEDER MET EEN KIND DAT EXTRA ZORG NODIG HEEFT?
Ik heb speciaal voor jou een toffe intuïtieve schrijfworkshop gemaakt. Dit is de eerste keer dat ik die workshop geef en ik vind het superleuk en spannend. Wil je meer weten? Klik dan hier en meld je aan voor meer info.

Ben je tot hier gekomen met lezen? Dan wil ik je hartelijk bedanken voor je aandacht. Het zou fantastisch zijn als je dit bericht wilt delen op social media, zodat zoveel mogelijk zorgmoeders bereikt worden. Of misschien wil je zelf helpen of ken je andere mensen die hier belang bij hebben? Schroom dan niet en neem contact met mij op via mamaisblij@klik-voor.nl of kijk op www.mamaisblij.nl