Tijdens het invullen van de aanvraag voor de Wet langdurige zorg (Wlz) gaat bij mij opeens een belletje rinkelen dat het antwoord op school ligt.
De lieve hulpverleenster van Stichting MEE die ons helpt bij de aanvraag stelt één hele belangrijke vraag: ‘Hoe kan het, dat een jongen die zoveel hulp nodig heeft in de thuissituatie, op een gewone school zit?’
Mijn man en ik zijn verbijsterd. We kijken elkaar aan en kunnen hier geen van beiden antwoord op geven. Op dat zelfde moment voel ik mezelf helemaal leeglopen. Ik kan niet meer.
Ik heb intensief contact met school (in verband met het pesten, buitensluiten en niet mee kunnen komen van onze zoon) maar ging er altijd vanuit dat hij sowieso die ondersteuning kreeg. Maar door die vraag twijfel ik daar nu hevig aan.
Zou het kunnen, dat hij die ondersteuning niet krijgt?
Dat zou veel verklaren.
Het belletje, wat op dat moment afgaat… is helemaal geen belletje. Dat is een hele alarminstallatie. Compleet uitgerust met 24 sirenes. Mijn intuïtie werkt goed. En diep in mijn hart weet ik dat ik dit bange vermoeden, niet na hoef te vragen. Ik wéét dat ik het weet.
Helaas.
Ik open mijn uitpuilende e-mailbox en Oeoeoehhh, een mailtje van de ondersteuningscoördinator!
Ik ben benieuwd wat ze te zeggen heeft over de Cluster 2 (spraaktaalproblemen) indicatie. Let wel: Wij hebben onze zoon vier jaar geleden aangemeld MET deze indicatie en weten niet beter dan dat onze zoon deze hulp ook werkelijk krijgt op school.
Tijdens het gesprek op school vorige week, heb ik haar -de ondersteuningscoördinator- ervan beschuldigd onze zoon NIET de hulp te geven die hij nodig heeft.
Zonder dat ik dat -officieel- zeker weet…
Ik klik de e-mail open en lees:
Dag Pauline,
Even terugkomend op ons gesprek , waarin jullie o.a. de herindicatie cluster 2 te sprake brachten. Ik heb nog even navraag gedaan hoe het kon gebeuren dat we hier geen gebruik meer van gemaakt hebben.
Het blijkt dat een beschikking voor een licht arrangement (waar de beschikking onder viel), die voor 3 jaar wordt afgegeven , recht geeft op 3 jaar Ambulante Begeleiding ( AB-er). Echter wordt er na ieder schooljaar door de AB-er gekeken of de ambulante begeleiding nog voortgezet moet worden. De AB-er van jullie zoon heeft in schooljaar 2 geconstateerd dat het arrangement van licht naar "nazorg" omgezet kon worden. Dit houdt in dat er nog enkele gesprekken met de leerling zullen plaatsvinden en de mentor van betreffende leerling nog advies aan de AB-er kan vragen. De begeleiding is hiermee afgerond. Deze gesprekken heeft jullie zoon in leerjaar 3 gehad.
Op dat moment is dan ook de mogelijkheid voor verlenging van de indicatie vervallen.
Hopende jullie hiermee voldoende duidelijkheid te hebben gegeven
Met vriendelijke groeten,
Ik pijnig mijn hersenen. Hoe kan het, dat deze hulp is afgerond, zonder dat ik dat weet? Hoe kan het, dat ze daar zó lichtzinnig mee omgegaan zijn terwijl we bijna doormidden krakken door de dagelijkse terugklap (lees: ontlading) van onze zoon, die we na iedere schooldag, thuis op moeten zien te vangen
Een felle scheut woede gaat door me heen als ze het in haar e-mail een ‘licht arrangement’ noemt. En dan ook nog onderstreept. What the Fuck. Waar haalt ze het lef vandaan?
En dat een AB-er dat wel even heeft besloten…
Dat deze hulp, aan de hand van een paar gesprekjes met onze -nota bene gehandicapte zoon himself- wel afgebouwd kon worden??!!!??? Zónder overleg met de ouders??!!!???
Ik typ bijna door mijn toetsenbord heen:
Dag %^#$^%#,
(in dit blog doe ik het even zo, in plaats van haar naam. Maar reken maar dat ik haar bloed op dat moment wel kon drinken!)
Bedankt voor het navragen maar onacceptabel wat ons betreft.
Groet, Pauline
WOEST ben ik.
Maar ook BLIJ.
Kun je je dat voorstellen?
Ik ben blij omdat ze mijn vermoeden bevestigd heeft.
Ik ben blij omdat mijn intuïtie net zo goed werkt, als dat ik denk dat het werkt.
En ik ben blij omdat ik nu HELEMAAL zeker weet dat onze zoon daar NOOIT meer naartoe gaat!
Er is de afgelopen twee jaar niets gedocumenteerd over hulp op school, omdat er geen hulp wàs! De school is wel degelijk handelingsverlegen! En kan niks aanleveren om aan een overstap mee te werken, omdat er simpelweg niks op papier staat!
Ik ruik bloed.
En ik kan je verzekeren; niet dat van mij.
Reactie plaatsen
Reacties