Speciaal voor zorgmoeders
Aan de ene kant wil je bij je vriendinnen gewoon alleen jezelf zijn en het niet over thuis hebben. Aan de andere kant ben je eenzaam in je zoektocht en wil je geen hulp vragen omdat je zelf voor je kind wilt zorgen. Bovendien ben je te moe om iets terug te kunnen doen.
Je cijfert jezelf (teveel) weg omdat je kind je nodig heeft. Dit gaat ten koste van je eigen leven en spontaniteit. Wat jij leuk vindt, valt als eerste af.
Je hebt maar een paar uur per week om je geld in te verdienen omdat je veel onderweg bent naar hulpverleners, dokters of instanties. Daardoor verdien je niet veel geld, ben je afhankelijk van je partner of de bijstand, of ben je noodgedwongen zelfstandig ondernemer, met alle druk en stress die daarbij komt kijken.
Je schiet soms uit je slof. Dan kun je even helemaal niks hebben van je kind of je partner. Soms is het maar een kleinigheidje en staat jouw plotselinge boosheid daar niet mee in verhouding.
Je huis is een rommel, je bed al te lang niet verschoond en in het gunstigste geval gebruik je wat mascara en lippenstift als je de deur uit gaat.
Je wilt niet klagen maar hebt ook weinig leuks te vertellen.
Soms laat je je verleiden om te vertellen hoe het met je gaat en wat je meemaakt. Bij het afscheid zeggen ze dan dat je rustig aan moet doen.
Dan zeg je ja, maar denkt:
HOE DAN???
Dat zal ik je vertellen, lieve hardwerkende mama.
Je zit in de overleefstand.
Volkomen logisch, verwijt het jezelf niet want je doet echt wat je kan. Met heel je hart en ziel. En dat is mooi. Lief. Geweldig. Jij bent een supermoeder. Een leeuwin die vecht voor haar kind.
MAAR JE HEBT WEL EEN BEETJE HULP NODIG
EN DAT GEEF IK JE GRAAG
DOE DE TEST
Kun jij zonder schuldgevoel voor jezelf kiezen?
Lach je nog wel echt?
Trek je je terug van sociale contacten?
Doe jij nog wel iets spontaan?
Heb je geen tijd, puf of geld voor een leuke hobby?
Heb je last van schuldgevoelens omdat je slecht praat over je kind om hulp te krijgen van instanties?
Word je afgewezen, veroordeelt of niet begrepen door familie of vrienden? En zeggen ze dat er niks mis is met je kind maar dat het aan jou ligt?
Cijfer jij jezelf weg?
Als je voelt dat dit niet goed zit… en je wilt het anders...
Meld jezelf dan aan en ik vertel je hoe ik het heb aangepakt.
Welke inzichten ik heb gehad en welke stappen mij geholpen hebben om een blije mama te kunnen zijn.
Als ik het kan, kan jij het ook!
Het is aan jou. Ik wil je graag helpen.
Klik gewoon op Ja, dat wil ik en zie wat er gebeurt. Je hebt niks te verliezen toch? Maar wel alles te winnen.
Ben jij die leeuwin, die vecht voor haar kind?
Het kan ook anders! Bij MAMA is BLIJ gaat het helemaal over jou.
Hoe jij op de been blijft als zorgmoeder, hoe je gehoor geeft aan je eigen verlangens en behoeften en
hoe je daar zonder schuldgevoel van kunt genieten.
Stel je eens voor… hoe jij jezelf kunt helpen… je minder eenzaam voelt en bewust ontspannen
geniet-momentjes inlast. Kortom; hoe jij je spontaniteit terugwint.
En terugkomt bij jezelf
Klik op deze roze button en meld je aan
Dan vertel ik je meer
MIJN VISIE
Als moeder van een zorg-intensief kind sta je continue in de overleefstand en cijfer je jezelf weg. Ik geloof dat dit op lange termijn niet vol te houden is en dat je alleen goed voor je kind kunt zorgen en vechten als je zelf goed opgeladen blijft.
MIJN MISSIE
Ik help zorgmoeders aan meer licht, lucht en spontaniteit in hun leven, zodat ze zich minder eenzaam en overvraagd voelen en hun eigen leven liefdevol en zonder schuldgevoel op nummer 1 durven zetten.
Mama is Blij
Pauline Redlich (1968) is naast schrijfster, spreekster en mediator ook mBIT-coach.
mBIT-coaching brengt balans in hoofd, hart en buik voor meer succes en wijsheid. Zij helpt hiermee zorgmoeders, om hun eigen behoeften liefdevol en zonder schuldgevoel op nummer één te zetten.
Pauline schrijft blogs voor de website en facebookpagina Mantelzorgelijk, werkt aan een roman over de eenzame zoektocht van een zorgmoeder èn is co-auteur van het boek LEFwijf wat naar verwachting aankomend september verschijnt.
Pauline maakt zich hard voor de belangen van mantelzorgmoeders. Nu het kabinet het voornemen heeft om de betaling van zorgmoeders door het pgb van hun kind af te schaffen, klimt Pauline in de hoogste boom. Zij vindt dit uiterst onredelijk en luidt hierover de noodklok. Dat doet zij door middel van het schrijven van verhalen, het aanspreken van bestuurders en het geven van interviews.
Wil jij Pauline volgen?
<< Klik dan HIER >>
Foto: Werner, Pauline, Hannah en Thomas Redlich.
'Ik ben getrouwd met Werner en moeder van een zoon (Thomas, 2001) en een dochter (Hannah, 2007).
Natuurlijk hou ik van mijn kinderen. En ook Thomas zou ik voor geen goud willen missen en al helemaal niet willen ruilen voor een ander kind waar niks mee aan de hand is. Maar in beginsel had ik graag twee gezonde kinderen willen krijgen. Dat durf ik best toe te geven, al zal niet iedereen dat waarderen.
Ik weet dat het een groot taboe is om zoiets hardop te zeggen. Maar ik doe het toch. Omdat ik weet dat er heel veel moeders zijn die hieronder gebukt gaan en dat angstvallig geheim houden omdat ze zich ervoor schamen.
Mijn zoon wil dat ik deze verhalen schrijf. Hij moedigt me zelfs aan. 'Mam', zegt hij dan, 'je moet het doen. Die moeders hebben hulp nodig.' Wat een kanjer is hij, hè?!'
Heb jij een dochter, vrouw, schoonzus of vriendin met een kind dat extra zorg nodig heeft?
- Vraag jij je af hoe zij alle ballen in de lucht houdt en óók nog vecht voor haar kind dat extra zorg nodig heeft? En hoe ze dat volhoudt?
- Prijs jij jezelf stiekem gelukkig dat je niet in haar schoenen staat?
- En gun je haar geniet-momentjes, ontspanning, spontaniteit, verrassinkjes, een oppepper en steun van een gelijkgestemde moeder?
Zet dan je naam op mijn speciale mailinglijst. En ik vertel je precies waar je haar superblij mee kunt maken!
Klik op deze roze button en meld je aan
Dan vertel ik je meer