‘Wordt het dan nooit beter?’ roep ik tegen mijn man. Wow, wat ben ik gefrustreerd: ‘Is ie het huis uit, voel ik me nóg benauwd, pffff!!! Ze dwingen me en ik wil dat niet!’

‘Wauw, wat heerlijk!’ Mieke en ik komen achter het huis. De vuurkorf brandt uitbundig. Haar man loopt heen en weer met hout. ‘Ga lekker zitten’, zegt hij knikkend

Iedere week mail ik mijn blog aan Mantelzorgelijk. Dit is nummer zevenenveertig. Ik weet nog goed dat ik de eerste schreef: ‘Waarom Mantelzorgmoeders niet bestaan.’ Ik vond het óngelofelijk spannend.

Mijn dochter en ik hebben een nieuw televisieprogramma ontdekt: Million Dollar Island. Honderd mensen op een onbewoond eiland die twee maanden moeten zien te overleven.

‘Ik schaam me zo’. Anja loopt naast me en friemelt aan haar nagels. Of beter gezegd; aan wat daarvan over is. ‘Waar schaam je je voor, Anja?’ Ik stop mijn handen diep in mijn zakken en probeer haar stevige tempo bij te benen.

Stel: je hebt een netto-inkomen van 2000 euro per maand. Alles wordt duurder en je moet bezuinigen. 200 euro per maand. Dat is best veel geld; oftewel tien procent.

‘Pauline, wil je lijstduwer worden van een nieuwe politieke partij in de gemeente Montferland? We zoeken namelijk nog iemand in Kilder en ik dacht direct aan jou.’

De tafel is gedekt, de taart staat klaar en de cadeautjes zijn ingepakt. Zometeen komen mijn ouders een kopje koffiedrinken. Mijn man komt de woonkamer binnen.

Glimlachend kijk ik de zaal in en vraag: “Wie heeft er een man die wel eens ziek is?’‘Hahahaha’, een lachsalvo komt me tegemoet op het podium. Sorry, mannen.

In plaats van een stopwoordje had mijn zoon stopzinnen. Hij had er twee. ‘Waar gaan we naartoe?’ en ‘Wanneer gaan we naar huis?’

Toen Mieke aan mijn keukentafel zat te huilen na het lezen van de afwijzing door de gemeente voor huishoudelijke hulp, was ik boos en verontwaardigd.

Als ik de voordeur opendoe weet ik al genoeg. Zwijgend loopt Mieke achter me aan naar binnen en zakt moedeloos neer aan mijn keukentafel.